Wydaje mi się że ostatnimi czasy Simon and Marcy jest moim faworytem.

1. Simon and Marcy

dalsza kolejność jest przypadkowa tak więc nie będę dawać numerków

Princess Cookie - Ten odcinek doprowadził mnie do łez chociaż nie byłam widzem Adventure Time w okresie w którym go obejrzałam. Mimo że nie jestem dzieckiem i praktycznie nie da się mnie nic nauczyć, w niektórych odcinkach AT czuję że dostaję lekcję życia. To właśnie jeden z takich odcinków, jest o spełnianiu swoich marzeń kimkolwiek jesteś. Choćby nie było ci pisane ich spełnić.

You Made Me - Ponieważ w tym odcinku Lemongrab był szalony jak nigdy! Na serio, cała esencja jego szaleństwa jest tu ukazana. No i tutaj poznajemy go również bliżej

Beyond this Earthly Realm - Ponieważ przez cały odcinek Finn musiał kolegować się z Ice Kingiem! Szkoda że nie uwięziło go tam na zawsze, Simon był taki szczęśliwy mając go przez chwilę za przyjaciela. No i dowiedzieliśmy się tutaj dokładniej jak wizje których dostarcza mu korona wpływają na jego codzienne życie.

Princess Monster Wife - Chyba nie muszę nic mówić. Absolutna esencja samotności Ice Kinga. Przy tym odcinku upewniliśmy się w przekonaniu jak bardzo kogokolwiek on potrzebuje. Jego żona była nie dość że brzydką to i bezmózgą kreaturą, myślę że sam dobrze to wiedział, ale w ogóle tego nie okazywał, tak bardzo ją kochał. Chyba nigdy wcześniej ani nigdy później nie widzieliśmy go tak szczęśliwego przez tak długi okres czasu. "Just look into my eyes and know that everything is ok" - płaczę na głos oglądając tą scenę.

Holly Jolly Secrets Part II - Blablabla Simon Petrikov.

I Remember You - Blablabla, rozpoczęcie wątku Simon and Marcy. Ponadto od tego odcinka zaczęłam oglądać Adventure Time :I Oczywiście znałam je wcześniej, ale jeszcze nie oglądałam na poważnie, tylko z nudów kiedy youtube przypadkowo podrzucił mi linka do jakiegoś odcinka w podowiadaczu.

Still - Cały dzień Finna i Jake'a z Ice Kingiem oraz budowanie ich "przyjaźni"! Woo!

The eyes - Szczególnie sama końcówka odcinka kiedy Ice King tłumaczył Finnowi i Jake'owi dlaczego ich podglądał, oraz: "Hm, still not happy".

Prisoners of Love - Pierwszy odcinek z Ice Kingiem! Uwielbiam również małe żarty którymi jest przepełniony
"- We're all prisoners, Finn.
- Ice King!
- What?"

It Came from the Nightosphere - Tak w ogóle to pierwszy odcinek Rebecci Sugar. I pierwszy raz Marcelina była tu pokazana nie jako potężna królowa wampirów, a jako mająca ludzkie słabości córka mająca żal do swojego ojca o to że nie był przy niej kiedy go potrzebowała. (Serio, posłuchajcie sobie pełnej wersji Fry song)

Loyalty to the King - Och! Ice King obiektem kobiecych pożądań!

Belly of the Beast - Nie wiem nawet czemu lubię ten odcinek, jest po prostu bardzo przyjemny. Nauczył mnie że nawet ludzie którzy są zupełnymi idiotami i odwracają się od ciebie plecami kiedy próbujesz się z nimi porozumieć, mogą mieć rację.

Mystery Dungeon - Chyba lubię ten odcinek ze względu na ogólny klimat, no i interakcje pomiędzy Lemongrabem i Ice Kingiem. Ale w przeciwieństwie do wszystkich których zdania słuchałam, nie podobała mi się końcówka. Po prostu nie jestem ganem Fionny i Cake.

All Your Fault - Ponieważ interakcje między Lemongrabami. Uwielbiam Lemongrabów.

BMO Lost - Mówię poważnie, na prawdę lubię ten odcinek. Głównie przez małe żarty, których jest wiele. Ale również trochę bardziej polubiłam dzięki niemu BMO. No i końcówka...
"No, see that’s what’s so great. Now we can be together forever BMO. Every minute of every day. No more privacy, no more quiet, no more alone. Every room you ever go in, I’ll already be there, waiting, forever and ever, until the end of time."

Reign of Gunters - "Wizards only, fools. Keep it tight" Chyba jestem szalona, ale Ice King był według mnie bardzo przystojny po tym jak został pobity i poturbowany. Poważnie, będąc w ostatecznym stadium metamorfozy pod wpływem korony (mam na myśli to że nie liczę czasów kiedy był młodszy), jeszcze nigdy nie był przystojniejszy.

Mortal Folly - Ma świetny klimat. No i esencja Ice Kinga, czyli porywanie Peebles, co mimo że jest cały czas pokazywane na plakatach, w samych odcinkach rzadko się zdarza.

In Your Footsteps - Najpierw trochę o kinematografii. Istnieje coś takiego jak "cliché", to jest słowo z języka francuskiego używane przez Amerykanów w kinematografii w celu opisu pewnego zjawiska, jakim jest powtarzający się schemat fabuły. (wydaje mi się że to sformowanie jest używane też poza kinematografią, ale już nie przedłużam)

Pierwszy przykład cliché: cliché odnalezionego kłamcy. Jest sobie kłamca, który ukrywa to kim na prawdę jest przez cały film, potem wszyscy dowiadują się kim na prawdę jest, i że przez cały ten czas ich oszukiwał, dlatego wyrzucają go z "grupy" i każą nigdy więcej nie wracać, więc kłamca odchodzi, a potem jest okres w którym kłamca myśli i myśli nad tym co zrobił, a grupa też myśli o tym że w sumie to niepotrzebnie go wyrzuciła, kłamca wraca, wszyscy mu wybaczają i żyją długo i szczęśliwie.
To był przykład tłumaczący co to jest cliché i nie ma to nic wspólnego z odcinkiem.

Cliché jest postrzegane jednak jako coś negatywnego, ponieważ użycie jego w scenariuszu oznacza brak pomysłu na oryginalną fabułę.

Drugi przykład cliché: cliché nieufającego przyjaciela. Jest sobie dwóch przyjaciół: Alfa i Beta. Pewnego dnia spotykają oni nowego kolegę: Gamma, z którym Alfa od razu znajduje nić porozumienia. Beta nie do końca ufa Gammie, więc mówi alfie żeby na niego uważał, że to podejrzany typ, ale Alfa mówi żeby wyluzował, że Gamma jest w porządku. Beta daje daje sobie spokój. Ale wtedy następuje moment, w ktorym Beta niechcący znajduje dowód na to że Gamma to zły typ, i biegnie z tym do Alfy. Beta i Alfa przychodzą zobaczyć dowód winy Gammy, ale wszystkie dowody tajemniczo znikają. Beta mówi do Alfy "Musisz mi uwierzyć, na prawdę to widziałem!", ale przyjaciel Bety, Alfa, mówi mu że chyba zwariował, że jest po prostu zazdrosny i próbuje pogrążyć Gammę. Na końcu okazje się że Gamma to na prawdę zły typ, Alfa przeprasza Betę, wszyscy żyją długo i szczęśliwie.

Faktyczna recenzja:
Lubię ten odcinek z tego właśnie względu że całkowicie burzy on cliché, które opisałam jako drugi przykład. Szczególnie kiedy Jake zauważa niedźwiedzia przebranego za Finna, a kiedy przybiega z Finnem żeby to zobaczył wszystko tajemniczo znika.
Jake: Aw, man! Oh, ya gotta believe me, Finn. I swear, he was, like, all wigged-out, was dancin'...
Finn: ...I do believe you.
Jake: Oh.
Finn: It's just, y'know, who cares? Dancing, wearing clothes... He ain't hurtin' nobody. He's just doin' it up, y'know? He's just cool, and he likes my style. That ain't a crime.
Jake: No. I guess not.
Finn: Okay. Great. I'm going back to bed. You comin', smart guy?
Jake: Yeah, okay.
Podobało mi się to że Finn po prostu mu uwierzył. Nie musiał zastanawiać się nad tym dlaczego, to jego przyjaciel i był pewien że mówi prawdę. A później to już było łamanie tego cliché we wszystkie strony - O, ten niedźwiedź faktycznie jest zły! O nie, czekaj, jednak jest dobry! A nie, jednak jest zły.

Podobał mi się też moment kiedy po wyjściu Finna z domu niedźwiedź zaczął wyjadać ciastka Finna, a Jake przygotowany na taką sytuację wyjął kamerę i zaczął go nagrywać, aby potem pokazać Finnowi dowód. Potem gdy Finn wrócił do domu i zobaczył wyżarte z apetytem ciastka krzyknął:
Finn: OH, MY GLOB, WHAT?!?! JAKE! YOU ATE ALL MY FINN CAKES! WHAT THE STINK!
Jake: Uh, nope. The bear did it, and I've got proof. I taped the whole thing.
Finn: The bear ate all my cakes, and you just sat there and watched him do it?! What's wrong with you?!
Jake: Ju— What?!
Szczerze mówiąc moja reakcja była taka sama jak Jake'a. Cały czas wydawało mi się że nagranie dowodu winy na kasetę to świetny pomysł i w końcu przemówi do Finna. A przecież Finn nie potrzebował dowodu, od razu uwierzył Jake'owi kiedy powiedział że to niedźwiedź zjadł ciastka. Nie chciał dowodu winy, chciał swoje ciastka!

Ten odcinek uświadamia mi za co kocham Adventure Time, właśnie za łamanie schematów. Jest to niemal w każdym odcinku, ale w tym chyba najlepiej widoczne.

O kurczę, nie napisałam o odcinku Finn the Human?

Finn the Human - już nie mówię o tym jak pomysłowy to odcinek, ogólnie cała saga rozpoczynająca 5 sezon... Ale czuwanie Marceliny przy martwym Simonie było dla mnie najromantyczniejszą rzeczą na świecie. Mimo że wiem że to wszystko tylko dla korony, żaby nie dostała się w niepowołane ręce.

Odcinek ukazał się niemalże zaraz po wydarzeniach z I Remember You, i... był w nim taki moment kiedy duch martwego Simona zaczął przemawiać do Marceliny:

Simon: The crown. Go get it.
Marceline: I know you’re not really talking to me. I’m not crazy!
Simon: Get the crown! Go get it!
Marceline: *huff*
Simon: Get the crown Marceline! Go get it!

Powiecie że jestem szalona lub chora, ale w momencie kiedy Simon krzyknął "Marceline!" ciary przeszły mi po plecach. Replayowałam sobie potem ten jednen moment kilkadziesiąt razy, ale nie mogłam pozbyć się przyszywających ciar. Pomyślałam sobie wtedy że pewnie nikt inny w ogóle nie zwrócił na to uwagi, że dla innych to był moment jak każdy inny moment, tylko ja się przejmowałam. Może dlatego że byłam zbytnio zauroczoną wątkiem rozpoczętym w I Remember You, oraz dlatego że były to dopiero pierwsze tygodnie zauroczenia, ale sikałam w majtki kiedy Simon krzyknął "Marceline!", ponieważ miałam świadomość że to był pierwszy raz kiedy usłyszałam go zwracającego się do niej po imieniu, podczas gdy Simon wiedział kim ona jest. Tak, tylko dlatego. I to był mój ulubiony moment w odcinku Teraz już można wyzywać mnie od szaleńców.

________
O, widzę że natchnęłam innych do opisywania dlaczego lubią jakiś odcinek. Ktoś w ogóle czytał ten poemat który napisałam? Tak się napracowałam, a pewnie nawet autor wątku pomyślał sobie że za długie i nie da rady?

Kannotekina, twoją wypowiedź czytałam wręcz z przyjemnością. Ja nie jestem tak zdeterminowana by pisać tak długie posty, gdyż nie mam cierpliwość do takich rzeczy.

Ja swoje ulubione odcinki mam w każdym sezonie, ale jakbym miała wybierać to sezon 3 jest najlepszy, gdyż jest takim "przełomem". Zmienia się w nim zupełnie wszystko. Choć 1 sezon też całkiem lubię :)

Sezon 1 (kolejność nie ma znaczenia)
The Enchiridion (od razu mi się spodobał)
Evicted (gdzyż poznajemy Marcysie :3),
Henchman (za Marceline),
Memories of Boom Boom Mountain (historia Finna),
Ricardio the Heart Guy (nie lubię go w 4, ale tu jakoś tak).

Sezon 2
It Came from The Nightosphere (Hunson jest po prostu świetny),
Mystery Train (Mi tutaj Finn przypomina Sherlocka xD),
Go with Me (wielbie),
Mortal Folly/Recoil (Balonowa jako Lich świetnie pasuje. Zresztą słodko wygląda jako 13 latka).

Sezon 3
Memory of a Memory (nic nie trzeba opisawać),
Too Young (jedyny odcinek, który lubię z PB),
Fionna and Cake (świetna historia Ice King'a. Jeśli tu ma pokazać alternatywne wersje to Ice Queen jest zbyt zła),
No One Can Hear You (dreszcze zawsze mnie przchodzą),
Holly Jolly Secrets (Simon i ten świąteczny klimat),
Dad's Dungeon (czasem chce mi się płakać :cry: . Cudny),
Incedium (Finn romantyczny. Wybierz jedno. Bezcenne).

Sezon 4
Hot to the Touch (piękne),
Burning low (jeszcze bardziej piękne. Tak samo jak muzyka i piosenka Jake'a Bacon Pancakes)
Gotcha (nie wiem czemu, ale wielbie)
Princess Cookie (ryczeć mi się chce. Jak byłam mała też chciałam być królewną i marzenia legły w gruzach...),
I Remember You (Simon i Marcysia)
The Lich (epickie).

Sezon 5
Finn the Human (też epickie),
Jake the Dog (epickie i bardziej z humorem),
Jake the Dad (kocham szczeniakorożce. Najbardziej Charlie i TV :) ),
BMO lost (BMO jest przesłodki ^^),
Simon and Marcy (epickieeeeeeee)

Krótko, zwięźle i na temat.

Ostatnio edytowany przez Fionna (2013-04-19 17:23:06)

"Dad's Dungeon" - Pierwszy mój kontakt z AT (podczas skakania po kanałach w TV). Po scenie z rozrywaniem na strzępy wiedźmy, która zamieniła się w wielkie jabłko, wiedziałem, że ten serial musi być zajebisty. Zastanawiało mnie tylko jak oni takie coś mogą pokazywać szczylom.

"I remember you" - Pierwszy odcinek AT, który obejrzałem w całości. Jako starego geeka, od razu zainteresował mnie wątek Mushroom War. No i piosenka zajebista.

"Henchman" - Czerpię jakąś sadystyczną przyjemność z patrzenia jak Finn daje się robić w wała przez Marcy.

"What Was Missing" - Za piosenki. Poza tym to wprost przekomiczne jak wszyscy w tym odcinku cisną z Peebles a ona wydaje się tego nie dostrzegać.

"It Came from the Nightosphere" - Za Hunsona.

"Too Young" - Hehe, Lemongrab...

"Mortal Folly" - Za Licha. Nareszcie ktoś miał jaja stworzyć kreskówkowego antagonistę, który nie przysparza mnie o salwy śmiechu.

Trylogia, że ośmielę się tak to nazwać ("The Lich", "Finn the Human", "Jake the Dog") - prawie czysta epickość. Post-apo, gangi, gorejące miasta i eksplozja nuklearna. Zabrakło tylko strzelaniny i pościgu samochodowego. No ale to w końcu kreskówka dla bajtli...

Odcinki z zombie - Jak dla mnie wszystko jasne. Kreskówka, która zaczyna się odcinkiem o inwazji martwiaków nie może być zła.

Wszystkie (dotychczas) odcinki z FP - Nie linczujcie mnie, ale lubię Flame Princess i wątek jej relacji z Finnem. Still better love story than Twilight.

Sekretne Taśmy - Uwielbiam wszystko w tym odcinku zwłaszcza taśmy z Simonem i Malinką

Pomiędzy Czernią, a Bielą - BMO jako detektyw - bezcenne

Żar Miłości - Uwielbiam Królewnę Ognia, a odcinek to arcydzieło

Simon and Marcy - Poznaliśmy dużo z przeszłości Lodowego Króla i Marceliny

Specjalne miejsca to Pamiętam Cię, Jake Suit, Karciane Wojny

Wszystkie odcinki z Simonem...

Oczywiście na pierwszym miejscu - Saimon and Marcy

Too Old - przegenialny i lekko smutny odcinek. Uwielbiam ten moment, gdy Lemongrab 2 wychodzi z Lemongraba i mówi te epickie słowa.
Mortall Folly i Recoil - pierwsze odcinki, po których zacząłem trochę bardziej lubić AT. Myślałem tylko że to będzie kolejna kreskówka która szybko się skończy,
King Worm - pierwszy odcinek który obejrzałem po angielsku i nie żałuję. A, i oczywiście genialnie popier..lony.
Princess Monster Wife - Konneta już wszystko wyjaśniła.
Remember You - odcinek który pokazał jak z wkurzającego idioty można zrobić genialną i tragiczną postać.
Evicted! - pierwszy odcinek z Marcysią <3 A, i piosenka to majsterszyk (i w angielskiej i w polskiej wersji).
Loyalty to the King - mogę ten odcinek oglądać 3 raz, a dalej mi się nie nudzi.
Go With Me ? - wielbię.
Princess Cookie - kolejny odcinek ściskający za serce.
Incedinium - w tym odcinku jest coś hipnotyzującego.
Mystery Duengon - to samo.
Holly Jolly Secrets - nie trzeba wyjaśniać.
The Lich, Finn The Human i Jake The Dog - najlepsza saga na świecie.